24 Kasım 2019 Pazar

Aydınlık Hapsi

Aydınlıkta hapsoldum kahkahalar eşliğinde.
Yalnızlığımı doldurdum, özlemini hissettiğim duygularla çatışırken buldum kendimi.
Uyuşuk zihnimin derinliklerine daldım bir köstebek gibi
Koca bir karanlık ilk defa huzurlu geldi.
Sarılmak istedim bir arada olabilmek için.
İçime çektim sessizliğin ağız kokusunu.
Paslı cümlelerimin gıcırtılarını dinledim.
Yumdum gözlerimi süslü hayatlarınızın sahteliğine.
Vazgeçmeyi beceremeyen kimliklerimizin ait olduğu yerdeyiz.
Söküp atamadığımız hislerin üzerine bedenler çektiğimiz bu hayatı
Sıkışıp kaldığımız, nefes alamadığımız, gök kuşağına dokunamadığımız bi' zaman diliminde yaşıyoruz.
Ve bunun adı Aydınlık Hapsi.

14 Şubat 2019 Perşembe

N - "Bitti"

Soğuk duvarların sessizliğini bozan duygularımı farklı kadınların bedenlerinde susturdum günlerdir.
Bir çoğu bağırırken öldü, her yalancı sevişmeye isyan ederken.
Bazıları gözlerini yumdu ben zevk almaya çalışırken.
Gitmelerini söyledikçe güçlendiler.
Kaçmaya çalıştıkça kovaladılar, yüzleşmek istemedim.
Zayıf ve güçsüz hissederken kendimi, ait olmadığım evin buzdolabından yeni bir arkadaş eşliğinde sarhoş oldu kalemim.
Karalamaya başladıkça sayfaları kanamaya başladı.
Zevk aldıkça daha fazla yaraladım.
Çığlıklar eşliğinde direnmeye çalışırken anılar, kelimelerimin verdiği büyük partiye dayanamayıp hepsini öldürdüm.

Kaypak bir seri katil hikayesi bu,
Sarhoş zihnimin uzuvlarında sızıp kalan hisler birer birer öldü.
"Bitti".
Koca bir zaman geçti üzerinden ama o bu gece bitti.





8 Ağustos 2016 Pazartesi

Aşık olmak mı? Sarhoş olmak mı?

Ayaktayım ama hala uyuyorum.
Dudaklarımdaki uyuşukluğu o öpmeyince atamıyorum sanırım ve gözlerim mahmur bakışlar savuruyor sayfalara.
Sıcak ama o kadar değil.
Zaman eskisi kadar ağır değil ama ruhum alışmış yavaş adımlara.
Gitmek olduğum zamanın çokça gerisinden geliyorum.
Nefes alırken bir yerde durmak isteyip, "bu kadar nefes bugünlük yeter mi?" diye düşünüyorum.
Üşengeç bedenime bir kahve hazırlayıp içine biraz da İrlanda kültürü katınca azda olsa düzeliyor.
Güne yine aşık bir sarhoş olarak başlamak iyi geliyor.
Aşık olmak mı? Sarhoş olmak mı?

İkisi de üzer. İkisi mutlu eder.
Sigaramın dumanında kaybolup saatlerce alkol alabilirim.
Sigaramın dumanında kaybolup saatlerce aşık olabilirim.
Sigaramın dumanında kaybolup saatlerce alkol alıp, aşık olabilirim.

Üşengeçliğimin bir gün sevmeyi de bırakacağımı söylediği günleri hatırlıyorum.
Ben üşengeçliği bırakıp, değer vermeye başladım.
Kendimdeki en büyük değişimi tamamladım sende.
Biraz olsun inanmayı hissettir bana minik.
Biraz olsun sevmeyi hatırlat bana.
Sevip, sarhoş olmayı özledim ben sende.

30 Aralık 2015 Çarşamba

Özledi ve iç çekti Sarhoş Adam.

Yırtılmış dudak zarları, ağlamamak için ısırdığı için.
Uykusuzluktan çökük ve bitik izlerken hayatı,
Lanetli bir yatakta dönüp durur bedeni.
Ne bir nefes çekebilir odada, ne de izleyebilir duvarları.
Sen kokan havası, sana bürünen duvarları,
Sıkıca saran yorganı, başını okşayan yastıklarıyla, sen dolu bir kutuya hapsetti kendini.

Üzgün değil sarhoş adam kendine,
Zaman alacaktı, çünkü fazla alışmıştı minik kadınına.
Kendisini başka evlerin kadınlarına bıraktı bile.
Evin yolunu unutmak, sırf uyumamak için yatağında, sarhoş oldu.
Bu kadar kısa sürede, bir çok kadına dokundu, her biriyle sevişirken seni hayal etti.
Özledi ve iç çekti.
İtti üzerinden kadınları, kimi nefret ettiğini söyleyip seni hatırlattı.
Kimi dönüp arkasını uyudu.

Günler gelir, günler geçer; insanlar gibi her biri farklı kıyafet giyer.
Kiminin kokusu bildiğin o küspe kokusu gibidir,
Kiminin kokusu onda kalmadığın akşamlar yastıklarına sıktığı sen gibi.

Çıkmayacak artık karşına,
Emin ol özlüyor ve ağlamamak için daha da parçalayacak dudaklarını.
Sıkmamak için dudaklarını küfürler edecek söz veriyor, sen duymayacaksın.
Ve minik hiç unutma bu adam sana "sevgi bir gün biter ama değerin hep aynı bende" derken bu günlerden bahsediyordu.







8 Eylül 2015 Salı

Başlangıç: Kasık Biti

Yerli yersiz kusmak düşünceleri,
Ellerine döker sevdiğinin hislerini.
Parçalar o kadar keskindir ki, kapanmayan yarıklar açar.
Dudaklarından bir parça alır gider her bir kelime.
Sevgini zehirler, fikirlerini öldürür.
Hayallerini suya sokup boğar!
Ona verdiğin kalbi yere düşürür ve paramparça oluşunu izlersin.
Kimseye hesap soramazsın çünkü;
Ellerinde koca yarıklar, fikirleri ölmüş, kusmuk kokulu, kalpsiz bir adamsındır.

Yine en yalnız günlerimden biri, yatağımın sağ tarafı ölü bir beden gibi soğuk ve hissiz.
Gecenin en sert saati ve kafam hepinizinkinden daha güzel.
İnsanlardan bahsetmek üzereyken, yine kendimden bahsettim.
Üzgünüm ama size ve sizin gibilere kurabilecek pek fazla cümlem yok.
Hayatınızda sizi değerli kılan her şeye küfür edebilirim.
Benden daha değerli olduğunuzu düşündüğüm için değil,
O sizi değerli hissettiren hislerinde bir gün size dönüp ağız dolusu küfür edeceğini düşündüğüm için.
Bu dediğim şey umarım sizin hayatınızda sadece benim düşüncem olarak kalır ama maalesef dostlar, bu hayatta istediğiniz çoğu şey önce size uygun mu anlamak için içinize girer.
Beyninize ulaşır,
Ruhunuzu emmeye başlar,
Diğer hislerden daha üstün olur,
Sizi kendisine bağımlı eder,
Ve korktuğunuzu hissettiği an en büyük yaraları bırakıp gider.
Artık eskisi kadar rahat oturamaz, yemek yiyemez ve yaşamaktan zevk almaz bir duruma gelirsiniz.
Çünkü yalnızsınızdır.
Kendinizi anlatacak güvenilir bir şey bulmak artık daha zor ve yorucudur.
Bir bakmışsınızdır makarna ile en sıkı dostluğu kurmuşsunuzdur.
Tıpkı benim de Jack ile kurduğum dostluk gibi.
Bazı şeyleri değiştiremez ve izlerle yaşamaya alışmak zorunda kalırız.
Giden şeyleri geri getiremez ve yenilerini aramakta çokta geç kalmayız. Bulunduğunuz yer her zaman doğru yerdir diye bir şey söz konusu olamaz. Belki saatler, günler, haftalar geçecektir ve bir gün kendinizi tamamladığınızı hissedip yola devam edeceksiniz.
Kendimi ezik bir ihtiyarın kasık biti gibi hissetmeyi bırakalı neredeyse bir kaç yıl oluyor.
Sizinde böyle bir döneminiz olacak ve o kasığa yapışıp ihtiyarın kanı hoşunuza gelene kadar emeceksiniz.
Kendinizi tamamladığınızda diyeceğiniz şey:

"Hiçbirimiz mükemmel değiliz ama ben mükemmelim."


7 Eylül 2015 Pazartesi

Kıyamet Günü

En saçma şarkıları dinlerken dumanında boğulmak üzereyken adi puronun, kendime geldim.
Büyük bir balgam söküp attım, beraberinde en sürtük düşünceleri götürdü parkelerin üzerine ve hepsini görebiliyordum birbirlerini düzerken.
Bir düşüncenin sürtük olması için öncelikle bakireliğini bırakmış olması gerekir ve bende bakireliğini yitirmiş çok fazla düşünce var dostum.
Düşüncelerimi savunan o kadar çok kötülük varken kıyamet gününde bile ayakta kalıyorum.
Mesela ben kıyamet gününü hayal ettiğim zaman kendimi 6 katlı bir binanın tepesinde çıplak bir şekilde elimden düşürmediğim viski şişesini sıkıca kavramış ve ağzımda sigaramla, zebanilere küfür edip tükürürken görüyorum.
Sonra o zebanilerden biri yanıma gelip, benimle diğer zebanilere küfür etmeye başlıyor.
Ve iki, üç, dört demişken zebaniler benimle birlikte insanoğluna en büyük küfürleri savuruyor.
İnsanoğlu yok oluyor, dünya ters dönerken bende dönüyorum. Ama bu dönmelere bazı yatıştırıcılar sayesinde alışığım.
Büyük bir yokluğa düşmek ne demektir bu hikayenin sonunda anlıyorum.
Kıyamet günü denilen şey insanoğlunun birbirini becermekten sıkıldığı zamana verilen genel bir isim. Yoksa bahsedilen hurafelerle zamanımı harcayamam inandığımdan şaşmayan yaşlı ruhlu bir budalayım evet!
Ne yazık ki bu hikaye bana hep ölümü hatırlatıyor ve sarhoş kelimelerle yine ölümden bahsedeceğim diye korkarken, aslında ölümden sırf bu leş hayatı kaybedeceğim için korktuğumu fark ettim.
İstediğim zaman içip, istediğim zaman düzüşmekten bahsediyorum! Kim bunları bırakıp bakir bir kıçı öldükten sonra böceklere ve sürüngenlere bırakmak ister ki? Aklıma geldikçe ölmekten tiksiniyorum.

Sizden de tiksiniyorum, küçük yalanlarla dolu hayatlarınızdan.
Kendimden de tiksiniyorum, kusmak istediğim halde tuttuğum sürtük düşünceler için.
Bir gün hepimiz kıçlarımızı o sürüngenlere emanet edeceğiz ve emin olun bizden daha iyi kollayacaklardır.

3 Ağustos 2015 Pazartesi

Sarhoş ve minik bir kadın.

En soğuk yudumu aldım zenci bir bira şişesinden.
Hiç sevmediğim kadar etli kalçaları gözüme sokarcasına kıvırıyordu. Üşendim ama yinede kalkıp bir bardak almak istedim. Gidemezdim bu gece kapının diğer tarafında bana aşık olduğunu iddia eden bir kadın sesi varken.
Parfümü ve sönmeyen sigara kokusu kaplamıştı geceyi.
En küçük odasında yazmaya başlarken evin sevgiye boğulduğumu hissediyordum.
Kapının öbür tarafında bana aşık olduğunu haykıran minik bir kadın.
Güzel kalçalara sahip ve göğüsleri sevilecek boyutlarda.
Beli bir viyola oyuğu gibi kavranası, fazlasıyla ateşli ve ıslak dudakları olan minik bir kadın.

İlk defa bu gece korktuğumu hissettirdi bana, ağız dolusu "seni seviyorum" cümlesine alışık olmayan bedenim fazlasıyla güçsüz ve karşılıksız kalıyordu.
Hislerimi sorgularken bile korktum "Ya fazlasıyla aşıksam?". Kendime yalan söylemekte ustalaşmıştım.
İnsanları kandırmak bu yüzden kolaydı benim için.
Bir kaç hafta önce tanıştığım bu kadında hislerime hakim olamamak beni yoruyordu.
Çünkü diğerleri gibi gülmüyordu.
Diğerleri gibi kızmıyordu.
Küfür ederken bile titriyordu sesi.
Sevişirken zevk için değil, beni istediği için içindeydim.
Göz yaşlarını ve küfürlerini bana nefretle değil sevgiyle yansıtıyordu.
İlk sevgiyle atılan tokadı hissettiğim an yıkıldım. Bir saat önce.
Gitmesini daha öncede söylemiştim.
Gitmedi, gidemedim, bırakamadım.
Yine açtığımda o kapıyı, göz yaşlarıyla boğulmuş bir kalp göreceğim.
Dudaklarıyla hissetmek için boynuma atlayacak ve deliler gibi öpüşüp en uzun seksi yaşayacağız.
Uzak durmak istedikçe daha da içinde buluyordum kendimi,
Severken sarhoş ediyordu beni.
Unutmak ve hatırlamamak için içilen alkolün hiç etki etmemesi boktan hissettirse de, bir öpücüğü ile arındırıyordu beni tüm korkulardan.
Benim için yaşarcasına seviyordu beni
Korkularım bu kadar yoğunken ne kadar sevebilirim seni bilmiyorum minik kadın.
Gözlerinde kaybolduğumu görüyorum, bakamam!
Dudaklarında ıslanırken bedenim, kaçamam senden.
Sevginle sarhoş edersen beni, ayılamam sabahları.

Alıştırma beni kendine, bırak gideyim.