Aydınlık Hapsi

Aydınlıkta hapsoldum kahkahalar eşliğinde.

Yalnızlığımı doldurdum, özlemini hissettiğim duygularla çatışırken buldum kendimi.

Uyuşuk zihnimin derinliklerine daldım bir köstebek gibi

Koca bir karanlık ilk defa huzurlu geldi.
Sarılmak istedim bir arada olabilmek için.
İçime çektim sessizliğin ağız kokusunu.
Paslı cümlelerimin gıcırtılarını dinledim.

Yumdum gözlerimi süslü hayatlarınızın sahteliğine.

Vazgeçmeyi beceremeyen kimliklerimizin ait olduğu yerdeyiz.

Söküp atamadığımız hislerin üzerine bedenler çektiğimiz bu hayatı
Sıkışıp kaldığımız, nefes alamadığımız, gök kuşağına dokunamadığımız bi' zaman diliminde yaşıyoruz.
Ve bunun adı Aydınlık Hapsi.

N - "Bitti"

Soğuk duvarların sessizliğini bozan duygularımı farklı kadınların bedenlerinde susturdum günlerdir.

Bir çoğu bağırırken öldü, her yalancı sevişmeye isyan ederken.
Bazıları gözlerini yumdu ben zevk almaya çalışırken.

Gitmelerini söyledikçe güçlendiler.

Kaçmaya çalıştıkça kovaladılar, yüzleşmek istemedim.

Zayıf ve güçsüz hissederken kendimi, ait olmadığım evin buzdolabından yeni bir arkadaş eşliğinde sarhoş oldu kalemim.

Karalamaya başladıkça sayfaları kanamaya başladı.

Zevk aldıkça daha fazla yaraladım.

Çığlıklar eşliğinde direnmeye çalışırken anılar, kelimelerimin verdiği büyük partiye dayanamayıp hepsini öldürdüm.

Kaypak bir seri katil hikayesi bu,

Sarhoş zihnimin uzuvlarında sızıp kalan hisler birer birer öldü.

"Bitti".

Koca bir zaman geçti üzerinden ama o bu gece bitti.